نگاه به سالی که گذشت و آخرین دلنوشته ی مامان در سال1392
کمتر از یک روز مونده به پایان سال هزار و سیصد و نود و دو. سالی که با همه ی تلخی و شیرینی هاش روی هم رفته سال خوب و موندگاری برای ما بود الان که دارم واست مینویسم عصر بعدازظهر روز چهارشنبه هست که تو تا اینجا کنارم نشسته بودی و کارتون نگاه میکردی ولی حالا که بهت نگاه میکنم چشمای قشنگ و معصومت توی خواب نازن تحویل سال هم فردا پنجشنبه ساعت حدودا هشت ونیم شبه. همیشه وقتی به گذشته فکر میکنم آخرش به این نتیجه میرسم که واقعا روزهای بدون تو رو من با چه امیدی زندگی میکردم!؟ همیشه هم به اینجا که میرسم خدا رو با تمام وجود توی زندگیمون حس میکنم خدای بزرگ شکرت رو من چطور میتونم به جا بیارم؟!یکسال دیگه هم گذش...